1955 yılının Eylül ayında, o zamanki Yugoslavya’dan serbest göçmen olarak İzmir’e göçtük. Göçmen olmak her türlü zorluğu beraberinde getiriyor. Makedonya’nın bir Köyü’nden, yepyeni bir ülkenin büyük bir şehrine gelmek insan hayatında büyük bir değişimdir.
Başta, biz çocuklar
bu değişimin getirdiği zorlukların pek farkında değildik. Zorlukları yaşayan
büyüklerimizdi. Biz günler geçip birçok şeyden mahrum kaldıkça, bunların
farkına varacaktık.
Çocuk yaşımızda İzmir gibi bir şehre gelmek bizim için çok farklı ve eğlenceliydi. Caddelerden geçen arabaların, otobüslerin, kamyonların gidiş gelişlerine bakmak çok eğlenceliydi. Deniz kenarına gidip yüzenleri, kayıkları ve gemileri seyretmek ise bambaşka bir olaydı. Benim en büyük zevkim on kuruş bulduğumda manavdan tek tek alarak yediğim muz denilen meyveydi.
