Köprülü'de Yaşayan Türkçe

Vardar kenarında eşim Rağbet Hanım ve Eyvaz Aganın hanımı.

Köprülü’de bir akşam vakti, Vardar kenarında çekirdek çitleyerek, belki de dedelerimizin, babalarımızın buralarda hiç yaşamadığı bir keyfi yaşıyoruz. Eyvaz aga ve hanımı ev sahibi olarak bize eşlik ediyorlar. Eşim Rağbet hanımla, Eyvaz aganın hanımı “te şimdi burda bir sigare içilir “ diyerek sigara istediler. Ben sigara almaya yönelince Eyvaz aga, köşedeki bayii göstererek; “tee ordan al, hem de Türkçe konuş” dedi. Bayiin önünde ak saçlı yaşlıca, ama oldukça dinç görünüşlü bir bey duruyordu. Aramızda Türkçe olarak şöyle bir konuşma geçti:

-          Sigare var mı be aga?

Köprülü'lü hemşehrim Lazo

-           Angi marka isteysın.

-       Kadınlar içıcek.

-   Madem karilar içıcek te buni al, bu yumuşak bir sigare. 

-          Sen ne güzal Türkçe konuşuysun bööle.

-          Güzal mi konuşuyum?

-          Çok güzal konuşuysun, adın ne senın?

-          Lazo.

-          Kaç yaşındasın?

-   Ben yetmiş yaşıni geçmiş bir delikanliyım.

-          Maşallah, sen bizımkileri tanırsın o vakit.

-          Angi küüdendi sizınkiler?

-          Çeltiçi’den.

-          Çeltikçi’yi bilmem be, Karaslar olsa bilırdım.

-          O vakıt, Karaslar’dan birılerıni sorayım sana, Hoca Mehmet’leri tanıymisın?

-          Tuu, bir evde kırk kişi yaşaylardi be.

-          Bilıysın demek.

-          Nasıl bilmem, Vardar kıyında yan yana tarlamız vardi. Komşi idık be.

-          Nasıl geçındınız?

-          Çok isla be, yaşitlarımız vardi, onlarle birbirımıze yardım edeydık.

-           Çekeyım senın bir slikani da onlara götüreyım, olur mi?

-          Niçin olmasın be, em da çok selam süüle episıne.

            Elli yıl sonra, çok az Türkün yaşadığı kasabamda, Türkçemizin bir Makedon tarafından, bu kadar güzel konuşulması beni çok sevindirdi. Sanki Çeltikçi’de yaşıyormuşum gibi hissettim. Kasabaya inmişim de bir Hıristiyan hemşerimle konuşuyormuşum gibi geldi. Bu kadar zaman geçmesine rağmen, Makedonlar tarafından bile konuşulan, kaybolmayan güzel Türkçemizin buralarda sonsuza kadar yaşayacağına bir kere daha inandım.