Dr. M. Hanefi YONTAR
24 Mart 2001 Eskişehir
Yıllardır her bayram sabahı, Yahya Kemal’in “Bir mehâbetli sabâh oldu Süleymaniye” sözleri, şuurumu sarıp sarmalar. Şairin, “Tanrının mâbedi her bir tarafından doluyor.” Mısraındaki insanlardan biri olarak, “kanat” ve “ayak sesleri” arasında “Süleymaniye’nin yeniden tarih olması”na şahit olmayı hayal ederdim. “Varisi olmakla mağrur olduğum” bu ulu mâbette, belki “nefer esvaplı biri”nin, yahut bir hamalın veya torunuyla gelmiş nur yüzlü bir dedenin yanında diz çöküp “vatanın birliğine karışma”nın susuzluğunu çekerdim.